Jedną ze zdolności wpisaną w naturę człowieka jest zdolność do myślenia, rozmyślania czy analizy. Głównie myślimy o życiu, rodzinie, pracy, miłości ale także o bardziej negatywnych odczuciach jak samotność, nieszczęście, żal… Czyli o wszystkim co jest w nas i dla nas.
Rozmyślanie jest nieustannym procesem towarzyszącym każdemu człowiekowi, jest wytworem umysłu, konsekwencją docierających do umysłu bodźców wewnętrznych jaki i zewnętrznych. Dotyczy ciągłej analizy, zrozumienia, interpretacji, przypominania itp….
Poprzez ciąg myślowy doprowadzamy się często do stanów, które przynoszą nam pozytywne lub negatywne skutki czy konsekwencje. O ile te pozytywne doprowadzają nas do stanów zadowolenia, euforii czy szczęścia, to te negatywne niosą ze sobą poczucie pustki, straty, stany depresyjne, izolację……
Nie jesteśmy w stanie panować nad naszymi myślami chyba, że pracujemy nad swoim umysłem, nad pogłębianiem swojej świadomości, rozwojem wewnętrznym, obserwując siebie. Stawiając się w roli „obserwatora” mamy wgląd w nasze myśli ale także i odczucia. Poprzez obserwowania ich, szukania przyczyn ich powstawania, łączenia ich z emocjami jakie powodują – możemy eliminować ich następstwa lub zmniejszać skutki jakie mogą powodować.
Moim zdaniem stan umysłu jest jedynie wynikiem i konsekwencją czy efektem ciągu myślowego wprowadzającego nas w pewien rodzaj odczuwania połączonego z wizją wytworzoną w naszym umyśle. Stanem takim może być odczucie radości, smutku, cierpienia wszystkiego co jest wpisane w nasze przetrwanie. To do jakiego stanu doprowadzimy się najczęściej zależy głównie od tego na czym skupiamy swoją uwagę, a co nie zawsze jest zależne od nas. Bo jesteśmy bombardowani bodźcami z zewnątrz o różnej sile i natężenia w pozytywie lub negatywie. Czasami nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy bo nie jesteśmy w 100 % obecni czyli świadomi, wpuszczamy wszystko
i wszystkich, oddając temu swoją siłę.
Czym jest przetrwanie – przetrwanie jest pewnego rodzaju przetrzymaniem lub dostosowanie się do sytuacji, w której występują warunki niesprzyjające lub utrudniające nam życie. Dostosowanie się do takich okoliczności wymaga odwagi, siły, pewności siebie, miłości… czyli tych cech, które każdy człowiek posiada ale nie potrafi z nich korzystać. Bo wszystko jest w nas tylko często ukryte, nieuświadomione, przygaszone. Budowanie w sobie tych cech pozwoli nam wyzbyć się negatywnych myśli o przetrwaniu, ponieważ nie będziemy nazywać życia w taki sposób.
„Tylko tam gdzie jest rozmyślanie, może być zrozumienie”….
Hans Margolius
